فناوریهای نوین: متافیزیک دانش و پداگوژی |
کد مقاله : 1168-CNF |
نویسندگان |
مریم نادری *1، سید مهدی سجادی2 1سازمان مرکزی دانشگاه فرهنگیان 2ایران، تهران، دانشگاه تربیت مدرس، گروه تعلیم و تربیت |
چکیده مقاله |
پرداختن به پیامدهای حضور فناوریهای نوین در عرصههای مختلف زندگی از جمله تعلیم و تربیت، امروزه در صدر تلاشهای اندیشمندان قرار دارد. دانش یکی از اجزای کلیدی تشکیل دهنده هر فرایند پداگوژیک محسوب میشود. معلمان بر اساس تلقیای که از دانش، آنگونه که در برنامهها و محتواهای درسی در نظر گرفته شده است، روشهای تدریس سازوار با آن را در نظر میگیرند. روشهای تدریس باید زمینه دستیابی به دانش مفروض را برای یادگیرندگان فراهم نماید. بر این اساس میتوان گفت که در فرایندهای پداگوژیک، روشهای تدریس تابعی از نوع تلقی معلم از ماهیت و معنی دانشی است که یادگیرنده در پی دستیابی به آن است و هرگونه تغییر در ماهیت و معنای دانش بالضروره به تغییر در استراتژیها و روشهای یاددهی و یادگیری (پداگوژی) منجر خواهد شد. یکی از پیامدهای مهم فناوریهای نوین، تغییر در ماهیت و معنی دانش و به عبارت دیگر آنگونه که در مقاله از آن یاد کردهایم، ایجاد متافیزیک جدید برای دانش است به گونهای که ماهیت و معنی و تلقی جدیدی از دانش پدیدار میگردد که این تغییر و تحول به نوبه خود استراتژیها و روشهای یاددهی و یادگیری(پداگوژی) را تحت تاثیر قرار میدهد. این مقاله به بررسی چند و چون اثرگذاری فناوریهای نوین بر رویکردها، ماهیت و معنی دانش از یک سو(خلق متافیزیک نوین برای دانش) و سپس تبیین ویژگیها و مولفههای پداگوژی همسو با فناوریهای نوین و همچنین بررسی انواع پداگوژی متاثر از متافیزیک نوین دانش و دلالتهای آن برای یاد دهنده و یادگیرنده در فرایند تدریس خواهد پرداخت. |
کلیدواژه ها |
فناوریهای نوین، متافیزیک دانش، پداگوژی، روشهای تدریس |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |