| بکارگیری شبکه های اجتماعی در تعلیم و تربیت: مزایا و معایب |
| کد مقاله : 1167-CNF |
| نویسندگان |
|
ماهان عطار *1، حسین عباسی2 1زبان و ادبیات 2دانشگاه فرهنگیان همدان ، گروه علوم تربیتی |
| چکیده مقاله |
| هدف پژوهش حاضر بررسی مزایا و معایب بکارگیری شبکه های اجتماعی در تعلیم و تربیت دانش آموزان بود. مدرسه فرصت و موقعیتی است که در آن معلم و دانش آموز بتوانند با یکدیگر ارتباط علمی و تربیتی برقرار نمایند. سند تحول بنیادین بر محدود نبودن فرایند تعلیم و تربیت به فضای کلاس و مدرسه تاکید دارد و ضرورت تنوع محیطهای یادگیری را توصیه می‌کند. نمی‌‌توان آموزش و پرورش نسل آینده را متوقف ساخت، معلم و دانش آموز می توانند با بهره گیری از شبکه های اجتماعی و فناوریهای رسانه ای با یکدیگر ارتباط برقرارنموده و اهداف والای تعلیم و تربیت را پیگیری نمایند. به شرط آنکه آموزشهای لازم در خصوص بکارگیری شبکه ها انجام شود تا بهترین استفاده را داشـته بـاشند. چراکه این ابزارها چاقوی دو لبه ای هستند که در عین تمامی نکات مثبـت، نـکات و آثـار مـخرب بسیاری نیز به دنبال دارند. در این میان، وظیفه نخبگان و آگاهان و دل سوزان تعلیم و تربیت این است که به کمک نشریه ها یا تألیف و ترجمه کتابهای کارآمد و بـه روز در این راه، چـگونگی اسـتفاده درست از این فضاها را آموزش دهند و کـاربران را بـا سـایت هـای سـودمند و آموزنـده و کارکردهای مثبت شبکه های اجتماعی وارتباطی آشنا سـازند. روش پژوهش حاضر، توصیفی و ابزار گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای و متن کاوی می باشد. در این پژوهش ادبیات وسوابق موضوع تحقیق با مراجعه به کتب، پایان نامه ها، مقالات علمی / پژوهشی و سایر مقالات منتشره مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. |
| کلیدواژه ها |
| شبکه های اجتماعی، تعلیم و تربیت، محیط های یادگیری |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |