| آموزش مجازی و خودکارآمدی : یک مرورسیستماتیک |
| کد مقاله : 1124-CNF |
| نویسندگان |
|
مهدی کماسی *1، محمدرضا نیلی احمدآبادی2 1دانشگاه علامه طباطبائی 2عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی |
| چکیده مقاله |
| هدف این مقاله بررسی خودکارآمدی در زمینه محیط‌های یادگیری آنلاین ( آموزش مجازی) می باشد. خودکارآمدی به عنوان« اعتقاد به توانایی های فرد برای سازماندهی و اجرای دوره های عمل مورد نیاز برای ایجاد دستاوردهای معین» تعریف می شود (بندورا، 1997، ص 3). به طور سنتی، چهار منبع اصلی توسعه خودکارآمدی عبارتند از تجارب استاد فعال، تجربیات جانشین، متقاعدسازی کلامی، و حالت فیزیولوژیکی و عاطفی (بندورا، 1997). در این مقاله خودکارآمدی به طور کلی معرفی شده است. تحقیقات مرتبط با خودکارآمدی تحصیلی و خودکارآمدی در آموزش مجازی مرور می‌شود. مطالعه خودکارآمدی در محیط های یادگیری آنلاین نسبت به سازه خود کارآمدی جدید است. تحقیقات در مورد خودکارآمدی و آموزش مجازی در موقعیت های آموزشی برای گسترش پایه ادبیات گنجانده شده است. توسعه باورهای خودکارآمدی در آموزش های مجازی و همچنین مسائل ارزیابی خودکارآمدی برجسته شده است. حوزه‌های احتمالی تحقیقات خودکارآمدی در محیط‌های آموزشی آنلاین، از جمله عوامل آموزشی، بازخورد متقاعدکننده، و ارزیابی خودکارآمدی پیشنهاد شده‌اند. |
| کلیدواژه ها |
| آموزش مجازی، خودکارآمدی، محیط های یادگیری آنلاین، خودکارآمدی تحصیلی،یادگیری الکترونیکی |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |