سخن دبیر علمی
امروزه فناوری اطلاعات و ارتباطات در همه شئون زندگی ریشه دوانده و می‌توان گفت به شیوه‌ای از زندگی تبدیل شده و چشم‌پوشی از آن تقریباً برای انسان‌ها غیرممکن است. کودکان امروزی از سنین پایین شروع به استفاده از ابزارهای دیجیتال می‌کنند و همچنین امروزه انجام حرفه‌ها و مشاغل گوناگون و نوپدید، بدون کمک فناوری اطلاعات و ارتباطات به نوعی غیرممکن است. کامپیوتر و اینترنت، امکان‌ها و قابلیت‌های زیادی را در بهبود کیفیت کار به انسان‌ها ارائه می دهند. در این میان اگر پداگوژی را در معنای خاص علم یا هنر و یا فن تدریس و در معنای عام آن علم تعلیم و تربیت در نظر بگیریم، می توان گفت که در پداگوژی کاربرد فناوری امری گریز‌ناپذیر است. امروزه مدارس و دانشگاهها فناوری را به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از فرآیند آموزشی خود پذیرفته‌اند و رواج فزاینده فناوری در کلاس درس منعکس‌کننده یک تغییر فرهنگی گسترده میباشد، زیرا فرصت‌های بی‌بدیلی را برای معلمان و فراگیران ایجاد نموده است و فناوری به نحوی حس کنجکاوی، تخیل و علاقه دانش آموزان را بر می‌انگیزد. لذا برای معلمان و استادان ضروری است که از جدیدترین ابزارهای فناورانه موجود در کار خود برای جذب دانش آموزان و بهبود کیفیت یادگیری استفاده نمایند. فناوریهای نوین آموزشی برای نظامهای آموزشی به تغییر نقش معلمان و فراگیران انجامیده است. بدین صورت که در کلاس درس سنتی، معلم به عنوان «دانای کل» و تنها منبع اصلی اطلاعات تلقی می شد و فراگیران به طور منفعلانه اطلاعات را از معلمان خود دریافت می‌کردند، اما در عصر فناورانه امروز، در بسیاری از کلاس‌های درس، نقش معلم را به سمت «راهنما و تسهیل کننده» تغییر داده است. لذا دانش‌آموزان مسئولیت بیشتری برای یادگیری خود با بهرهگیری از فناوری را می‌پذیرند و مدارس و دانشگاهها شروع به طراحی مجدد فضاهای یادگیری برای پیاده سازی این مدل جدید آموزش در راستای تعامل بیشتر و یادگیری اثربخش‌تر و استفاده از فناوری نوین در همه شئون یادگیری نموده‌اند. بر همین اساس تحقق این امر بر عهده همه کاربران و سیاستگذاران آموزشی خواهد بود که از فرصت‌های ارائه شده توسط فناوری برای تغییر در آموزش و یادگیری، حداکثر استفاده را ببرند تا آموزش مؤثر و کارآمد برای همه و در همه جا در دسترس باشد.
از سوی دیگر شیوع ویروس کرونا و تعطیلی مراکز آموزشی و آموزش عالی به همگان نشان داد که فناوری نقشی بیبدیل در آموزش و یادگیری دارد و در شرایطی که امکان آموزش حضوری نیست میتواند جایگزین مطلوبی برای یادگیری و یاددهی باشد. در ایام شیوع جهانی ویروس کرونا، ابزارها و قابلیت‌های فراوانی از فناوریهای نوین به کمک پداگوژی آمد، مانند کاربرد هوش مصنوعی؛ واقعیت مجازی، واقعیت افزوده، بازی وارسازی و... که همگی در محیطهای مدرسه و دانشگاه در خدمت آموزش و یادگیری قرار گرفتند که نشان از دگرگونی آینده آموزش دارد. اما باید دانست که استفاده از فناوریهای نوین در شرایط شیوع ویروس کرونا ناشی از نیاز اضطراری به تداوم آموزش بوده و در طولانی مدت باید در بهسازی محیط های فناورانه کوشید.
دانشگاه فرهنگیان نیز به عنوان مرکز ثقل نظام آموزشی نمی تواند از این تحولات و دستاوردهای نوپدید کاربرد فناوری در پداگوژی و همچنین تجارب کاربران(استادان و دانشجویان) آن‌ها غفلت نماید. بلکه می‌بایست همه متولیان امر در کنار سیاستگذاران محیطهای یادگیری، کاربرد این فناوری های نوین را مورد پژوهش قرار داده و با دید انتقادی همه ابعاد و زوایای آن را روشن نمایند. همایش ملی کاربرد فناوری در پداگوژی در دانشگاه فرهنگیان راهی برای توجه دقیق‌تر و عمیق‌تر به کاربرد فناوری های نوین و توجه ویژه به تجارب و دستاوردهای آن در پداگوژی میباشد. لذا از اعضای هیات علمی، یاوران علمی(کارکنان)، دانشجویان دانشگاهها، معلمان، مدیران آموزش و پرورش و همه علاقمندان حوزه فناوری آموزشی در کشور برای حضور و ارسال آثار دعوت بعمل می‌آید.
با احترام
دبیر علمی همایش کاربرد فناوری در پداگوژی
حمید احمدی هدایت